De laatste etape (voor voorlopig :-))

Dag 1 Woensdag 2 juli 2014 Terceira

We staan op tijd op, we willen vertrekken het weer ziet er goed uit. Op naar Engeland. We lopen naar de Boomerang, zij zijn ook bijna klaar en vertrekken net als ons. Gezellig we varen weer samen op. Er vertrekken nog drie Nederlanders, de Anna Sophia, de Seaquest en de Luna Verda. De D-Jay vertrekt als eerste, gisteren is de Restles Spirit een Australische boot al vertrokken. Als we vertrekken worden we even later weer begroet door dolfijnen, wat zijn ze toch mooi.

Als we bijna drie uur onderweg zijn, horen we de Boomerang, jongens wie wil er een stuk verse tonijn, zij hebben een vis van 25 kilo gevangen, daar zeggen wij van de D-Jay geen nee tegen. John moet hem nog even fileren en als dat gebeurd is varen we langszij. Kaas stuurt net als John en Debby gaat gooien en ik ben de vanger. Ojee als ik maar goed reageer. Debby weet het pakket zo te gooien dat het in mijn armen beland, ik heb geen moeite hoeven te doen om het te vangen. Gelukkig de tonijn is goed op de D-Jay terecht gekomen, bedankt Boomerang. Heerlijk verse vis laten leveren op de oceaan zonder dat je er iets voor gedaan hebt, geweldig. De eerste avond genieten we meteen van de verse vis.

En het blijft geweldig, in de verte zien we tegen de avond een groep Pilot Wales en even later zijn er weer dolfijnen. We hebben nog geen wind en yanmar staat dus in zijn werk. Rond 23.00 uur die avond gaat de motor uit en zeilen we. Terwijl ik lig te slapen vaart Kaas door een school kwallen. Het lijken net koplampen die licht geven. Daarnaast heeft hij tijdens de nacht ook gezelschap van dolfijnen.

 

Dag 2 Donderdag 3 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 40 graden 18´ 520” & W 25 graden 56´ 680” , 122 mijl gevaren in 24 uur.

Het is een rustige dag en we varen lekker. Op deze manier is het heerlijk inslingeren. Het is ook wel raar we raken steeds verder verwijderd van de Carieb, wat drie seizoenen onze thuisbasis was. Diaan zullen we omkeren wat doen we hier, het is zo koud……met gemengde gevoelens varen we door.

Tegen de avond zien we in de verte weer walvissen spuiten. Kaas heeft een rustige nacht. Om 20.30 uur gaat de motor aan tot 23.30 uur. Deze nacht komt hij zijn eerste containerschip weer tegen op een veilige afstand van 2 nm. Als het weer licht wordt is het tijd voor mijn wacht.

 

Dag 3 Vrijdag 4 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 42 graden 08´ 421” & W 24 graden 04´ 021” , 142 mijl gevaren in 24 uur.

We varen nu halve wind. In de ochtend hebben we te maken met een vissersschip die een rondje voor ons draait. Even later zie ik een rode ton drijven, die ergens losgeslagen is, we varen er ruim langs. Vandaag sturen we om en om, om Kees te ontlasten, op deze manier strekken we ook onze benen. En zo varen we samen met de Boomerang, de Seaquest en de Anna Sophia. We genieten op de achtergrond staat de muziek aan en even later komen de dolfijnen meegenieten van onze muziek. Ik ga deze avond wat later naar bed, omdat we nog om en om sturen. Het wordt 24.00 uur wat voor mijn doen laat is, maar het is even niet anders. Er staat iets meer wind en Kees trekt het nog niet. Tegen de nacht zal de wind wat minder worden volgens de Boomerang weerman. En dat klopte.

 

Dag 4 Zaterdag 5 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 44 graden 25´ 506” & W 22 graden 15´ 387” , 162 mijl gevaren in 24 uur.

Kees houdt het weer alleen vol, en wij genieten weer. Alhoewel, de nachten worden wel steeds kouder. Dit is voor Kaas geen pretje, tegen de tijd dat het daglicht wordt, maakt hij mij wakker en neem ik de wacht over en kan hij even bijslapen en opwarmen in bed.

 

We hebben vandaag een spannende dag, het Nederlands elftal moet weer spelen. Tegen de avond zitten wij hellemaal klaar. Kaas heeft zijn Hup Holland pet van Simon op en ik heb de oranje sjaal om, de vlag van Nederland ligt op de kaartentafel ik probeer van ons twee een foto te maken, maar dat lukt niet echt. Nou Kaas doe jij de sjaal maar om, ik schiet van jou wel een plaatje. De Boomerang houdt ons op de hoogte van de verrichtingen van het Nederlands team. Jippie we winnen weer. Super.

 

Dag 5 Zondag 6 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 45 graden 54´ 082” & W 19 graden 55´ 248” , 137 mijl gevaren in 24 uur.

We zijn vandaag samen met de Boomerang omsingeld door 35 vissersboten, de Anna Sophia zit ook in de buurt en komt steeds dichterbij. We vragen ons af wat die vissers hier allemaal doen. Naast de vissersschepen zien we ook veel walvissen, ze zullen toch niet……..we weten het niet en denken ieder het zijne ervan. Af en toe start Kaas de motor om de walvissen te laten weten dat wij er ook zijn.

 

Dag 6 Maandag 7 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 47 graden 18´ 730” & W 17 graden 26´ 734” , 144 mijl gevaren in 24 uur.

We hebben een stuk meer wind en golven dan gisteren. We varen met het tweede rif en de fok, de Genua heeft pauze, deze heeft even vrijaf. Kees houdt het redelijk vol, af en toe sturen we om en om. Ik vind het zwaar, ik vertrouw Kees niet hellemaal. Kaas doezelt tijdens mijn wachten buiten, ik trek het ff niet in mijn eentje, maar ja hij moet ook slapen, dat doet hij deze keer buiten. Dit stelt mij gerust. Tijdens de nacht neemt de wind weer wat af, en vertrouwen we weer helemaal op Kees.

 

Dag 7 Dinsdag 8 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 48 graden 09´ 316” & W 13 graden 47´ 421” , 157 mijl gevaren in 24 uur.

En als ik de volgende ochtend de wacht overneem, slaapt Kaas vijf uur, das een record. Sinds lange tijd heb ik weer eens zo een lange wacht, aangezien ik concentratieproblemen heb, weet ik het kopie er redelijk bij te houden. Het lukt me zelfs om wat extra zeil te zetten, waardoor we lekker in de buurt van de Boomerang blijven, heerlijk dit voelt goed. Wat voor een ervaren zeiler is dit heel logisch is, mij kost het deze keer veel moeite, maar het gaat goed en dat geeft een happy gevoel. Ik wilde niet in een keer de hele Genua uitrollen, maar wel voldoende om extra snelheid te maken. Tja en dan nog eens opletten het extra zeil niet te strak aan te draaien. Een hoop puntjes dus om op te letten.

Via de Boomerang volgen we nog steeds het SSB net in de morgen en de avond, maar na deze morgen zal het verleden tijd zijn. Doordat er een boeggolf over het dek spoelde heeft de radio, die ik nog niet had opgeruimd een plons over zich heen gekregen….. helaas die doet het niet meer. We weten wel dat de Boomerang het plan heeft naar de Scilly Islands te varen, we komen er langs. Mmmm wij denken nog steeds naar Falmouth te gaan. Maar jongens jullie hebben groot gelijk.

Als Kaas wakker wordt besluiten we dat ook wij naar de Scilly Islands varen. De pilots worden tevoorschijn gehaald, het lijkt er net de Carieb te zijn, nou dat willen wij niet missen. Op naar de Scilly Island, de Anna Sophia vaart door naar Falmouth, zij hebben wat problemen met de generator.

En zo varen we gezellig met drie boten samen. De Seaquest en de Luna Verda zitten een heel stuk verderop. De Restles Spirit vaart ook nog een stuk voor ons, maar we komen steeds dichterbij.

 

Dag 8 Woensdag 9 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 49 graden 02´ 738” & W 10 graden 04´ 887” , 159 mijl gevaren in 24 uur. We moeten nog 149 mijl varen naar de Scilly Islands

We gaan nog steeds hard, we willen echter niet te hard varen en met daglicht bij de Scilly Islands aankomen. Tegen de avond trekt de wind weer aan, de golven worden weer vervelender. Kaas haalt de snelheid uit de boot door de Genua een stuk in te rollen.

Jaja, ook deze avond zitten we op de D-Jay weer in ons oranje tenue. We zien de wedstrijd dan niet live en kunnen het niet volgen. De Boomerang en Anna Sophia houden ons op de hoogte. Ik hou het niet vol en besluit als de penalty’s beginnen naar bed te gaan. Ik denk dat ik het vanuit bed wel kan volgen. Debby houdt tijdens de penalty’s de VHF marifoon bij de radio, maar ik val al snel in een diepe slaap.

 

Dag 9 Donderdag 10 juli 2014

Positie 9.00 uur: N 49 graden 55´ 128” & W 06 graden 18´ 786” , 160 mijl gevaren in 24 uur.

Terwijl ik nog lig te slapen zijn er twee schepen die Kaas dwars liggen, de een wijkt zoals het hoort en de ander wijkt pas nadat Kaas deze voor een tweede keer opriep via de VHF.

Als Kaas mij wekt om 5.15 uur, wil ik als eerste de uitslag van het voetbal weten…..Mmmm we hebben verloren erg jammer. Ik kleed me snel aan en ga naar mijn post buiten. Kaas houdt de boel vanuit binnen in de gaten.

“Kaas, ik zie een grote ton”. Hu denkt Kaas en hij komt naar buiten. “ Diaan, dat is een vuurtoren”, oeps, nou ja die zie je niet zoveel in de carieb, ik moet weer even wennen aan de afmetingen. “ Ja, nu zie ik het ook”, beken ik met wat kleur op mijn wangen.

We hopen dat we een mooring kunnen oppikken bij St Mary’s. Kaas vraagt mij de lijnen uit de ankerbak te halen, hij weet intussen al dat er een groene mooring voor ons vrij is. Als we aankomen in St Mary’s ligt de Restles Spirit er al en de Boomerang volgt even later na ons. Gezellig we hebben er weer een etappe opzitten.

De dingy’s worden weer te water gelaten en het verkennen kan beginnen. Ik ga een ochtend samen met Katrina naar zeehonden en puffins kijken, wat een vrolijke beestjes zijn dat die puffins, ze vliegen zwemmen en duiken onderwater. Het zijn net vliegende pinguïns.

We bekijken de halve finale en finale van het voetbal en dan vertrekken wij weer verder richting Cowes, de Boomerang en Restles Spirit blijven nog even hier.

We vertrekken ’s ochtends vroeg naar Cowes en komen de volgende dag rond 15.00 uur aan in Cowes, we hadden het tij geweldig mee. Ja inderdaad je zou denken die varen er zo aan voorbij.

 

 

 

 

 

 

Er is een klassieke race gaande, en jee wat is het hier gezellig, alles draait om het varen we hebben en paar geweldige dagen.

We bekijken wederom het weer en willen zondagmiddag met het tij mee vertrekken. Van Gerrit Hiemstra kregen we al de waarschuwing niet te vroeg te gaan, want er wordt onweer en zware buien verwacht. Als we even later nog een keer kijken zien we dat we beter zaterdagnacht kunnen vertrekken, we hopen dat het met de buien meevalt. En zo vertrekken we zaterdag 19 juli voor de laatste etappe richting Hellevoetsluis.

Voor we vertrekken slapen we nog even en in het donker verlaten we Cowes. Wat een lampjes, we weten ze allemaal goed te volgen. En zo varen we samen in het donker de Solent af, als we aan het eind zijn mag ik gaan slapen en heeft Kaas de nachtwacht. De volgende ochtend wordt ik gewekt en neem de wacht over en gaat Kaas even slapen. Het is heerlijk weer, het zonnetje schijnt en het is nog niet druk op het water. Als Kaas wakker wordt eten we wat en genieten van het mooie weer. Rond 11.00 uur krijgen we bezoek, we zagen ze zal maar hadden niet gedacht dat hier controles uitgevoerd worden. Ja, inderdaad controles. Het moederschip volgt ons op veilige afstand en daar komt de rib van de border force. Er komen twee mannen aan boord. Zij willen alles zien, dat kan heren, wij hebben niets te verbergen. Ze vragen om een bouwtekening van het schip. Even later komt er een derde man bij. Zij gaan de watertank open sleutelen. Mmmm Kaas is niet blij meer, maar ja we hebben geen keus. Even later wordt het mangat van de dieseltank open gesleuteld, ook daar is niets te vinden. We snappen het wel, als je uit de carieb komt ben je blijkbaar verdacht. Werkelijk waar alles hebben ze overhoop gehaald en weer enigszins netjes opgeruimd toen ze ons schip verlieten. Heren, mag ik nog even een foto van jullie maken, dat mag als we er maar niet duidelijk op staan. Jee Kaas en jij maar zeggen dat alleen de Fransen dat doen, daarom voeren we nu hier. Ja, ook de Engelsen voeren controles uit.

Maar goed wij kunnen de reis vervolgen en gelukkig was het zo een rustig weer, anders hadden we naar een haven gemoeten, wie weet wat ze dan nog meer overhoop hadden gehaald.

 

Wij varen door en Kaas gaat nog even slapen voor we bij Dover zijn. Samen passeren we Dover en het valt ons op dat er zoveel cruiseschepen varen.

Als het tegen negenen is, ga ik weer slapen en heeft Kaas de wacht. Hij zeilt even en even later neemt Yanmar het weer over er staat te weinig wind. Als hij even later de trafficlane invaart en hij gaat even kijken of beneden alles in orde is, komt hij weer buiten zit het ineens potdicht van de mist. Nou ja dan maar vertrouwen op de AIS en duimen dat ze ons zien. Het gaat allemaal goed. De volgende ochtend als ik wordt gewekt is het nog steeds mistig en het waait lekker, we hebben het tij mee richting het slijkgat. Pas op het laatst zien we de windmolens….. even later zie ik ook vaag een park aan stuurboord, deze stond nog niet op onze kaart. We varen door, het slijkgat binnen. In de kom laten we het grootzeil zakken en we wachten dat we geschut kunnen worden. Onze laatste sluis toen we 2 oktober 2011 vertrokken is nu weer onze eerste sluis.

We varen naar Hellevoetsluis hebben een bezoekje van Nel, zij was onderweg naar Hellevoetsluis en had op Marine Traffic gezien dat we er aan kwamen. En zo liggen we weer in Nederland. ’s Avonds bezoeken we nog even de Brigitte die weer in het droogdok staat en de volgende dag zeilen we naar Willemstad.

Als eerste gaan we even tanken bij Bart, daarna meren we af in jachthaven de Batterij. Voor even liggen we op onze oude vertrouwde plek, heerlijk thuiskomen is dat. Het weer doet zelfs Caribische aan vanwege het weer.

Fajal en Terceira, de Azoren

Het is alweer even geleden, maar jullie hebben nog wat verslagen tegoed. In Horta hebben we het rustig aan gedaan. Als eerste hebben we er voor gezorgd dat het Peter Sport Cafe, the place to be als zeiler. Het vlaggetje van Saba kreeg. Dit hadden we beloofd aan Eddy Johnson.

 

 

 

 

 

 

 

Daarnaast zie je overal beschilderingen van zeilers, die van ons kon natuurlijk niet ontbreken. We hebben het ons lekker gemakkelijk gemaakt. Kaas zei: “Diaan we hebben nog een sticker van de boot, laten we die gebruiken”.

Zo gezegd zo gedaan, we vinden onder een bank een plekje voor onze sticker. Het is traditie dat je als zeiler een handtekening achter laat, dit brengt geluk. We hopen dat het met behulp van de twee seconden-lijm blijft zitten.

Samen met de Boomerang en Anna Sophia zien we de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Spanje. Wat een doelpuntenfeest, iedereen is blij. We huren nog een dag een auto om het eiland te verkennen en we blijven naar het weer kijken. Het ziet er nog niet gunstig uit om naar Engeland te vertrekken dus besluiten we net als de Boomerang naar Terceira te varen. De Anna Sophia is al een dag eerder vertrokken, maar wij willen graag de tweede wedstrijd van het Nederlands elftal zien en besluiten daarna te volgen. Na de wedstrijd vertrekken we de volgende ochtend om 6.00 uur. Het eerste stuk motoren we en even later kunnen we heerlijk zeilen. We varen samen met de Boomerang, ons weermaatje.

Onderweg ziet Kaas dat we een scheur in de giek hebben, oei als dat maar gerepareerd kan worden. Nou ja dat zien we wel op Terceira, voorlopig lijkt het niet verder te scheuren. Als we op Terceira aankomen krijgen we een plekje aan de hoge kade toegewezen, s avonds komt de fanfare een deuntje spelen en dansen bij de D-Jay, wij kijken toe vanaf de Boomerang.

 

 

 

 

 

 

 

De volgende dag horen dat we aangekomen zijn aan het begin van een 10daagse feestweek. Kaas wordt gewaarschuwd. Jongen wil je het vol kunnen houden, dan moet je je aanpassen. Ontbijten doe je om 12.00 uur, lunch gebruik je rond 19.00 uur en het avondeten is om 24.00 uur, en daarna is het feesten geblazen. Dit is aan Kaas wel besteed, maar niet aan mij, ik hou het niet vol, ik ga gewoon op tijd naar bed, en hoor niets van het feestgedruis. Ik maak nog wel een optochtparade mee en zie op de dag de stierengevechten, nou ja gevechten. Het is de bedoeling dat je de stier tussen de horens op de kop tikt, dan ben je de held. Wij bootjes volk kijken op een veilige afstand toe.

 

 

 

 

 

 

 

Tijdens een van de feestavonden als Kaas naar huis wil, staat hij voor een gesloten poort. Doordat de toegangspasjes op waren hebben wij er geen. Mmmm denkt Kaas, ik kan ook klimmen zo gezegd zo gedaan. Gelukkig hadden ze hier niet net als in Willemstad stroom op het hek staan. Kaas komt zonder kleerscheuren aan de andere kant.

Inmiddels heeft John ons geholpen de giek van de D-Jay af te halen, ze ligt er maar kaal bij zo, we hopen dat het gelast kan worden, volgens de Portugezen die het ophalen kan dat en is het geen probleem. Echter als de giek terugkomt zit er een grote plaat gepopnageld aan de giek. Nou ja zo groot als de plaat is, die scheurt voorlopig niet. De giek kan er weer op en het wordt tijd om te vertrekken. We houden het weer al een tijdje in de gaten, maar het is het hem steeds net niet, maar nu lijkt er dan toch een gaatje te komen. Nou van ons mag het, we willen wel weer verder. Er wordt nog wat extra eten ingeslagen en we zijn er klaar voor. Luuk heeft onze Xbox ontdekt en komt tot op het laatst xboxen. Tja zolang we walstroom hebben, kan het. Op het eind zitten we met vier kids aan boord te xboxen. Het moet niet gekker worden.

We kijken nog een laatste wedstrijd van het Nederlands elftal met bijna alle Nederlanders die aanwezig zijn op Terceira. De feestweek is voorbij, dus we kunnen weer verder gaan.

Van Tortola naar de Azoren

Dag 1 Woensdag 22 mei 2014.

Vertrekpunt: Cane Garden-Tortola BVI

Eindelijk is het zover, we gaan beginnen aan onze Atlantische oceaan oversteek naar de Azoren. We hebben lang geduld moeten hebben. Het weer was eerder nog te onstuimig en het Azorenhoog lag nog niet op z’n plek.

We beginnen met een bakkie koffie en daarna wordt de dingy aan dek gehesen, en komt deze op het voordek te liggen. Ik neem nog een laatste duik, want van zwemmen zal voorlopig niet veel komen. En dan is het tijd, bij de Boomerang gaat het anker omhoog en wij laten de lijnen los van de mooring. We zijn op weg en varen samen op met de Boomerang.

Tijd om te gaan vissen. Als beet gebruiken we een inktvis. Even later, zzzzz pong, jee wat buigt die hengel door we hebben beet. Als Kaas de lijn naar binnen haald, lijkt het of er niets aan zit. Dat klopt, de lijn is doorgebeten of doorgeknapt, we zijn een inktvis armer. Vanavond hebben we geen verse vis op het menu.

Ik ga maar macaroni maken, ik zorg dat het voor het donker klaar is. We hebben afgesproken dat ik rond 21.00 uur ga slapen en Kaas slaapt buiten met de kookwekker 20 minuten per keer. Alsof hij aan het solozeilen is. De volgende ochtend wordt ik om 5.00 uur gewekt, of ik het buiten overneem, zodat Kaas even echt kan slapen. Geen probleem ik sta uitgeslapen op en heb een goeie nacht gehad.

 

Dag 2 Donderdag 22 mei 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 20 graden, 12’ 948” & West 063 graden, 15’ 420”.Van de 2233 mijl hebben we in 24 uur 137 mijl afgelegd.

We liggen op 12 mijl afstand van de Boomerang. Via de marifoons hebben we onderling contact en wisselen we posities uit. Daarnaast luisteren we op onze SSB radio het net van John uit.

Hij heeft iedere ochtend en iedere avond een uitzending. ’s Ochtends om 8.00 uur en ’s avonds om 17.00 uur. Via het net heeft hij contact met Restless Spirit, zij zijn vijf dagen eerder vertrokken. Wij kunnen alleen uitluisteren, zenden lukt ons niet. Maar het is wel mooi dat het kan. Zolang we contact hebben, houdt de Boomerang ons op de hoogte van het weer. Vooralsnog kunnen we nu nog gebruik maken van de gribfile die we voor vertrek nog hebben binnen gehaald.

Met vissen zit het ons niet mee, we zijn weer een lokaas voor de vis verloren. Ergens zwemt een vis rond met onze Harry is z’n bek.

De tweede nacht van Kaas was een frisse nacht, we gaan weer naar de koudere gebieden. Voor het eerst heeft hij weer een trui aangehad. Nou ja voor het eerst. Een paar weken terug was het ‘savonds erg fris aan de bar, toen is de Tortola trui gekocht. Maar hij komt nu goed van pas.

De afstand tussen de Boomerang en ons is opgelopen tot 15,3 zeemijl. Ze lopen met een windvaan verder uit.

Dag 3 Vrijdag 23 mei 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 21 graden, 57’ 586” & West 061 graden, 44’ 933”. We hebben totaal 274 zeemijl afgelegd, 137 mijl in 24 uur.

Met het varen gaat het goed, het vissen is een ander verhaal. We verliezen alleen maar beetvisjes. Dat gaat niet goed zo.

Via de VHF hebben we nog steeds contact met de Boomerang. We zien elkaar niet, maar kunnen elkaar met de marifoon nog wel bereiken. Mooi dat dit kan. Zo wordt ik ’s middags opgeroepen door Debby, Kaas ligt namelijk te slapen: “Diaan houdt even goed uitkijk, er drijft een liferaft en dat komt jou kant op”, “Oké, dat doe ik”. Mmmm denk ik dit is luguber, hopelijk zit er niemand in, nou ja ik ga het wel zien. Echter ik zie niets en ik hou toch echt extra uitkijk.

Kees, weten jullie nog, onze stuurautomaat is vannacht van slag af geweest. Terwijl ik lag te slapen heeft Kaas het in zijn eentje opgelost, zoals een solozeiler dat ook zou moeten. Afgelopen nacht was het ook wel fris, Kaas dacht al aan een lange broek, maar dat vond hij nog iets te vroeg. Ik besluit de fleecebroek op te sporen en dan moet hij de komende nacht maar bekijken wat hij doet.

Dag 4 Zaterdag 24 mei 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 24 graden, 09’ 976” & West 060 graden, 21’ 628”. Totaal 430 zeemijl afgelegd en 156 zeemijl in 24 uur, dat gaat lekker.

We varen heerlijk over bakboord, bij de keuken hebben we tegen de drempel wat zout water liggen. We verwachten dat het door de helling van de roerkoning komt. Geen paniek, het is niet veel water en de bilgepomp doet het nog.

Kaas gaat vandaag het vissen grof aanpakken. Rode Harry wordt ingezet. Nu maar duimen dat we een lekker visje vangen. Helaas aan het eind van de dag hebben we weer geen beet. Rode Harry hebben we nog wel.

Als we zo buiten zitten hebben we beiden het gevoel dat we een geweldige oversteek gaan krijgen. Tot dusver is dat ook zo. Zoals het nu gaat is het heerlijk. Het zeewater bruist zachtjes langs de D-Jay, het is echt Top.

We varen nog steeds met een helling aan de wind over bakboord. Het enige nadeel hiervan is. Dat het lastig is de toilet door te pompen, deze zit bij ons aan stuurboord. Met pompen is het wachten tot de helling niet zo schuin is, en pompen maar.

 

Dag 5 Zondag 25 mei 2014.

Sinds afgelopen nacht zien we het navigatielicht van de Boomerang. Ze komen weer in het zicht. Sinds de eerste nacht zagen we elkaar niet meer. Afgelopen nacht heeft Kaas voor het eerst gebruik gemaakt van zijn fleecebroek. Brrrrrr…… gelukkig hoeven we de kachel nog niet aan te zetten.

Positie 9.30 uur: Noord 25 graden, 25’ 240” & West 58 graden, 19’ 151”. Totaal hebben we 566 zeemijl afgelegd en 136 zeemijl in 24 uur.

Vandaag heb ik mijn eerste Atlantische brood gebakken, zonder broodbak machine, of kneedhaken. Gewoon lekker kliederen met je handen. Deze keer heb ik op het advies van Debby, de ovendeur dichtgelaten. En, het is nu geen platte stuiver. Het ziet eruit als een echt brood en het smaakt ook goed. Dat gaan we vaker doen deze reis.

Nadat ik klaar ben met mijn brood is het tijd geworden voor het lichtweerzeil. Deze hebben we voor het laatst gebruikt met de voorjaartocht van 2011. We hadden er toen Eggie bij, we zullen het nu samen moeten zien te klaren. Het lukt, hij staat. Het is een mooi gezicht, maar de snelheid valt ons tegen. Tegen de avond laten we het zeil zakken, het is een klus, vooral het zeil weer in de zak doen is een heel gedoe. Het pakket is ook veel groter geworden, dan hij eerst was. Nou ja, op de Azoren vouwen we het wel weer netjes op. Voorlopig past hij niet meer onder het bed, dan maar op de bank in de salon.

 

 

 

 

 

 

Na het SSB net van 17.00 uur komt het bericht dat we twee dagen gaan dobberen. Volgens Ugrib is de wind op. Aangezien we maar beperkt diesel bij ons hebben, willen we dat niet nu al allemaal opmaken. Dobberen op een oceaan, dat lijkt me raar. Nou ja we gaan het wel zien. Nu zeilen we nog een beetje, de motor draait om stroom te draaien voor de accu’s. Even later zit er voldoende stroom in en gaat hij uit. We dobberen nog niet, we gaan niet hard, 2,5 knopen. Maar dat is nog altijd beter dan dobberen. Kaas meld het aan de boomerang. Ook zei gaan weer zeilen.

Even laten via de VHF, “Boomerang voor de D-Jay”, Debby, “He zagen jullie die flits ook, rood en groen”. Wij zagen wel een flits maar geen rood en groen. “Nou”, zegt Debby, “Het lijkt wel of ik paranoia begin te worden”. “Eerst zie ik een liferaft en nu denk ik een vuurpeil te zien”.  Volgens ons was het geen vuurpeil, wat het wel was weten we niet.

Doordat er wat minder wind staat, heeft Kaas toch een drukke nacht. Van zijn korte slaapjes komt deze keer niet, de pechvogel. Dan moet hij op de dag maar wat extra slapen.

 

Dag 6 Maandag 26 mei 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 26 graden, 18’ 195” & West 056 graden, 26’ 142”. Totaal hebben we 683 zeemijl afgelegd en 117 zeemijl in 24 uur.

Ik heb het eindelijk voor elkaar een geweldige al zeg ik het zelf foto te maken van een oceaanvogel.

We maken sinds gister wat water in de kombuis. Dit is iets wat we niet willen. Het is niet veel, maar het is wel zout water. “Kaas, volgens mij komt het van de zoutwaterpomp”, als Kaas even later gaat kijken, geeft hij mij gelijk. “Scherp gezien Diaantje, voorlopig moet je de zoutwaterpomp maar niet meer gebruiken”. Dat liever dan zoutwater binnen de boot.

We zijn nog steeds niet aan het dobberen, afgelopen nacht hebben net als de Boomerang van 17.00 uur tot 02.00 uur op de motor gevaren.

Dag 7 Dinsdag 27 mei 2014.

Aan boord is de klok 1 uur  vooruit gezet.

Positie 9.30 uur: Noord 27 graden, 04’ 672” & West 054 graden, 44’115”. Totaal hebben we 788 zeemijl afgelegd en 105 zeemijl in 23 uur. (Tja de klok is uur vooruit gegaan)

Vandaag is het volgens Kaas tijd voor de spinaker. Hij ging slapen maar is weer snel zijn bed uit. Diaantje kom op de spi gaat omhoog. Het treft even wat voorbereiding maar als die lap staat is het wel geweldig.

Alleen de zee is wat ruw en de wind varieert steeds. Het zit is niet mee. We krijgen hem niet op gang. Na vier uur geven we het op. De genua gaat weer uit, dit gaat beter. We halen meer snelheid dan met de spi. We hadden het kunnen weten om de spinakeren hebben we een rustige zee nodig. Helaas wie weet hebben we de volgende keer meer succes.

Kaasje ligt bij te slapen en mijn gedachten dwalen af, terwijl ik aan het varen ben. Wat heb ik de afgelopen twee en half jaar gemist. Een van die dingen is de zeezeiltochten in het voor en najaar van TipTopSailing. Wie weet kunnen we dit jaar weer van de partij zijn.

Tot dusver hebben we een geweldige oversteek. Eentje waar je alleen maar van kunt dromen. Dat de Boomerang in de buurt vaart, maakt het extra gezellig. Dat we na zo’n afstand nog bij elkaar varen vinden wij wel bijzonder.

Rond de avond ziet Kaas een olievat drijven. Gelukkig niet op ramkoers met de D-Jay, en gelukkig was het nog daglicht en zag hij het.

De zee is voor de derde avond op rij, zo glad als een spiegel. Aan de horizon zien we de Boomerang. We zijn beiden aan het motoren op een rustig toerental. We hebben inmiddels 22 uur de motor gedraaid, dat tikt zo ongemerkt toch aardig door. We hebben diesel voor 100 uur.

Zo gauw er weer wind is, gaat de motor uit. Ookal komt de wind uit de verkeerde hoek, we zeilen en dat is tenslotte wat we willen. We roepen de Boomerang op, “zullen we dan maar naar de Canarisch of Fuertefentura gaan”, “Nee, La Gomera, daar heeft Willem een huisje”, “Ook goed”.

Later draait de wind weer naar de goede hoek en sturen we weer op de Azoren af. Heerlijk, de achtergrond worden we getrakteerd op een geweldige zonsondergang.

 

Dag 8 Woensdag 28 mei 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 27 graden, 51’ 360” en West 52 graden, 57’ 861”. We hebben totaal 895 zeemijl gevaren en 107 zeemijl in 24 uur.

En zo varen we rustig verder met de Boomerang in de buurt. Vandaag gaat er geen spi of lichtweerzeil omhoog. We varen met het eerste rif en de Genua uit. Zo varen we ongeveer 5,5 knopen. We vinden het prima zo.

Het enige wat we nog willen is een vis vangen. Tot nu toe hebben we wel beet gehad maar de lewers met de vis eraan verloren. We zijn benieuwd hoe het vissen bij de anderen gaat. Kaas vraagt aan John of hij via het SSB net wil informeren of de anderen al vis hebben gevangen. Alleen de Daruma heeft vandaag een 20 kilo mahi gevangen. Het kan dus nog wel, je moet alleen ook nu geduld hebben. Dat we nu een echte vishengel hebben, maakt ons nog geen vissers. Gelukkig zijn we niet de enigen.

En zo gaat de dag weer over op de nacht. Kaas heeft een erg onrustige nacht. Het is pikdonker en de D-Jay wil maar niet varen. Van slapen komt niet zoveel. Hebben het punt bereikt dat we 1000 zeemijl hebben gevaren. De Azoren komen dichter bij. De kookwekker wordt niet gebruikt.

 

Dag Donderdag 29 mei 2014.

Als ik gewekt wordt, halen we als eerste het rif uit het grootzeil. Hé dat scheelt, de D-Jay wil weer vooruit. We varen nu zo’n 6 tot 7,5 knoop, we zijn zeer tevreden. Ook vandaag zitten we nog steeds in de buurt van de Boomerang. Hier zijn we erg blij mee. Zij kunnen namelijk het weer binnen halen. Op deze manier weten wij dus wat we kunnen verwachten.

Positie 9.30 uur: Noord 28 graden, 50’ 915” & West 50 graden, 54’ 487”. We hebben in totaal 1020 zeemijl gevaren, we moeten er nog 1252 varen. In 24 uur hebben we 125 zeemijl afgelegd.

Vanochtend heb ik mijn tweede brood gebakken. Erg jammer dat jullie lezers niets kunnen proeven 🙂

Als Kaas is uitgeslapen is het tijd voor muziek. Dit is op en top genieten. We horen naast de muziek het water kabbelen en bruisen naast de boot. De D-Jay gaat als de brandweer. We bouwen ons feestje omdat Kaas morgen jarig is. D-jay-Kaas zit binnen plaatjes te draaien, en ik zit buiten en probeer te raden wie hij nu weer heeft opgezet.

Wat is het zeezeilen toch geweldig onder deze omstandigheden. De wind laat ons varen en de zon geeft ons de stroom voor de accu’s. Waardoor we nu plaatjes kunnen draaien. Wat hebben we toch een heerlijk leven.

24.00 uur Hieperdepiep, Kaas is jarig

Dag 10 vrijdag  30 mei 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 29 graden, 47’ 855” & West 48 gragen, 25’ 000”. We hebben in totaal 1162 zeemijl gevaren en 142 zeemijl in 24 uur, hier worden we blij van.

In overleg met de Boomerang is afgelopen nacht besloten dat we iets hoger gaan sturen. We koersen nu niet meerrecht op de Azoren af. Dit heeft te maken met de windrichting, die nu uit ZZW komt en later deze week uit NO.

Kaas heeft sinds een paar dagen terug de spelletjes op de Ipad ontdekt. Zit ik binnen het blog bij te werken, hoor ik in een keer. “Dit is zo stom, zo stom”, ik denk wat gebeurd er. Volgens mij varen we lekker. “Kaas wat is er, hé niets”. “Ik dacht dat je iets zei”, “ja dit spelletje is zo stom”. “Ohh is dat het, nou dan ga ik weer verder”.

De D-Jay heeft de vaart er weer in zitten, nadat het vanochtend brengen en halen was, gaan we nu weer als de brandweer.

Ik, alias Bob de Bouwer heb weer mijn rondje dek gedaan. Er wordt bekeken of alle harpjes nog vastzitten en of de splitpennetjes nog op z’n plek zitten. Bijna alles is in orde, behalve de splitpennetjes bij het anker.Deze beginnen te roesten, we zullen ze zo gauw het kan vervangen.

En zo is er weer een geweldige dag voorbij gegaan. Als we de zon zien ondergaan, vaart de Boomerang aan de horizon, geweldig wat een mooi gezicht is dat.

Voor de nacht wil Kaas graag wat warme sokken aan. Op de dag is het nog steeds korte broeken weer, maar de nachten beginnen frisser te worden. Ik ga dus op zoek naar de sokken, ik leg er gelijk maar een fleecedeken bij, je weet maar nooit.

Dag  11 zaterdag 31 mei 2014.

Rond 5 uur vanochtend hadden we nog 1000 zeemijl te gaan.

Als Kaas na tweeënhalf uur is uitgeslapen is het tijd voor koffie. Hij laat mij nog steeds slapen tot het licht wordt. Daarna neem ik de wacht over, tot zolang hij slaapt. Op de dag en voor ik ga slapen, gaat hij ook nog wat uurtjes slapen.

Positie 9.30 uur: Noord 30 graden, 32’ 934” & West 45 graden, 49’ 927”. We hebben in totaal 1292 zeemijl gevaren en 130 zeemijl in 24 uur, we moeten er nog 972 varen.

Op de kaart zie ik dat we in het gebied van de ijsbergen varen. In 1934 heeft men hier in de buurt een ijsberg gezien. Ook dat nog, aan een ijsberg moeten we hellemaal niet denken. Brrrrrrr…… ik krijg het er al koud van.

Vandaag zijn we druk geweest met rif erin, rif er weer uit en rif er weer in. Ondanks dat hebben we heerlijk gevaren. Kaas heeft een zware nacht hij is maar druk met het in en uitrollen van de genua. En ik slaap overal doorheen.

Dag 12 Zondag 1 juni 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 31 graden 39’ 276” & West 43 graden 31’ 118”. We hebben in totaal 1420 zeemijl gevaren en 128 zeemijl in 24 uur, we moeten er nog 838 varen.

Er staat als ik wakker wordt gemaakt duidelijk meer wind dan gisteravond. Na Kaas zijn tweede bijslaap sessie, zetten we het tweede rif. Ze zeggen de laatste loodjes zijn zwaar en het fenijn zit hem in de staart. Nou we gaan wel zien wat ons te wachten staat.

Later deze week krijgen we Noord Oosten wind. En ongeveer 300 mijl van Horta zit een hogedruk gebied zonder wind. We gaan de diesel misschien hard nodig hebben.

Tegen de avond heeft John van de Boomerang een nieuw weerbericht. Er ligt een storm boven Horta. Deze zal hij de komende dagen extra in de gaten houden.

Onze GPS koers is nu 30 graden, deze zou 60 graden moeten zijn. Maar de windrichting bepaald dat we nu niet hoger kunnen varen. Het is aan de wind hakken richting Horta. En toch glijd de D-Jay door de golven, af en toe maken we een klap. Maar als het zo blijft gaan is het wel vol te houden, en heeft Kaas een goede nacht.

Dag 13 maandag 2 juni 2014.

Gisteravond is de klok weer een uur vooruit gezet.

Positie 9.30 uur: Noord 33 graden, 13’ 710” & West 41 graden, 49’ 227”. We hebben in totaal 1543 zeemijl gevaren en 123 zeemijl in 23 uur, we moeten er nog 716 varen.

Buiten is het al een stuk frisser dan we gewend zijn. Kaas zegt; “ik denk dat ik vannacht maar eens een zeilpak aantrek”. Dat is een tijd geleden.

We varen nog steeds na 1543 zeemijl samen op met de Boomerang. We vinden het fijn dat zij in de buurt zijn. Het maakt het ook gezellig. We houden elkaar via de VHF op de hoogte. Van het SSB net zijn wij twee trouwe luisteraars.

We zien sinds vandaag veel “Portugese oorlog schepen”, het zijn een soort roze kwalen die zeilen.

Cees sloeg afgelopen nacht weer eens op hol. Kaas moest een rondje varen om het op te lossen. Ik sliep gewoon door en heb niets gemerkt. Sinds 01.00 uur zijn we aan het motoren.

Dag 14 Dinsdag 3 juni 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 35 graden, 09’ 678”& West 40 graden, 05’ 966”. We hebben in totaal 1677 zeemijl gevaren en 134 zeemijl in 24 uur, we moeten nog 587 zeemijl varen.

Kaas is aan het sturen en ik zit binnen bij de plotter. Ik ben de situatie bij Horta aan het bekijken. Hoor ik ineens. “Diaan, dolfijnen”. Wat  een feest, vijf minuten later zijn ze weg, roept Kaas, die nog steeds aan het sturen is. “Diaan start de motor”. Ik snap er niets van maar doe wat hij zegt. “Kijk” zegt Kaas, “een walvis, precies voor onze boeg”. Op het moment dat ik de motor starte veranderde hij van koers. “Jee Kaas, het lijkt wel een onderzeeër”. Het leek wel of de dolfijnen ons wilde waarschuwen. We zouden er zo opgevaren zijn.

We zien weer een eerste groot schip, hij moet voor ons wijken en doet dat ook.

Dag 15 Woensdag 4 juni 2014.

Vanochtend werd ik om 4.30 uur gewekt. “Diaan er zijn dolfijntjes”, daar kom ik graag mijn bed voor uit. Kaas gaat slapen en ik neem de wacht over. Tijdens het net van 8.00 uur zijn er weer dolfijnen. Het lukt me niet om het ssb kanaal goed af te stemmen, ik wordt ook afgeleid door de dolfijnen, ze zijn er weer. Ik roep later de Boomerang wel op.

 

 

 

Positie 9.30 uur: Noord 36 graden, 55’ 314” & West 38 graden, 36’ 38’ 345”. We hebben in totaal 1804 zeemijl gevaren en 127 zeemijl in 24 uur, we moeten er nog 484 varen.

Om de storm te omzeilen varen we naar een ander waypoint. In de loop van de dag hopen we weer te kunnen zeilen. In de verte zien we een groep pilot Wales. Erg indrukwekkend. De zee is sinds gisteren heel kalm. Er komt weer een klein beetje wind en dus zijn we nu aan het motorsailen, later gaat Yanmar hellemaal uit. We hebben sinds ons vertrek 35,5 uur gemoterd. We kunnen ruim 100 uur moteren.

We varen nog steeds samen met de Boomerang.

Dag 16 donderdag 5 juni 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 37 graden, 57’ 289”& West 36 graden, 11’279”. We hebben in totaal 1941 zeemijl gevaren en 137 zeemijl in 24 uur, we moeten er nog 358 varen.

Het is een ruige zee, ik denk toch koffie te kunnen zetten. Dat had ik beter niet kunnen doen, als ik de laatste keer opschenk verbrand ik mijn hand. Sukkel en eigenwijsje dat ik ben. Maarja de koffie is klaar.

We krijgen brekers van voor, achter en opzij de kuip in. Bij de grootste breker staat Kaas tot zijn enkels in het water. Cees trekt het niet meer, dus sturen we om en om. Kaas stuurt wat meer dat ik. Ik vind het maar lastig rekening te houden met de koers, blijven zeilen en de golven in de gaten houden. Dat zijn drie dingen tegelijk, het lukt me niet, ik reageer steeds net te laat of de verkeerde kant op. Maar ja volhouden Diaan, je kunt het wel blijven concentreren, tja daar zit hem nu net het probleem, ik heb er moeite mee. Ietsje later gaat het al wat beter.

Het is nu echt ook op de dag zeilpakken weer, jee wat hebben wij het koud. Doordat we twee en een half jaar op slippers hebben gelopen passen de laarzen niet meer. Mmmm dan maar op de blote voeten.

Zo hadden we gisternacht nog een kalme zee, en daar is nu niets meer van over. We houden dit tot aan Horta. Nou ja bijna, zaterdag neemt de wind af. Nou van mij mag het, dan maar het laatste stuk met Yanmar aan.

Tijdens de nacht varen we met het derde rif en een klein beetje fok, de genua hebben we allang weggehaald.

Dag 17 Vrijdag 6 juni 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 37 graden, 50’ 446” & West 33 graden, 17’ 993”. We hebben in totaal 2073 zeemijl gevaren en 132 zeemijl in 24 uur, we moeten er nog 224 varen.

In de ochtend zien we weer dolfijnen, ze komen even kijken en zij weer vertrokken. De zee is gelukkig ietsje kalmer geworden dan gisteren. Kaas gaat even kijken of alles oke is in het motorruim. Hij wil de kachel even nakijken en via een binnenluik kan hij de motorruimte in. Hij ziet dat een splitpennetje van de stuurinrichting weg is. Oei, “Diaan heb je een hamer en een kleine splitpen, ik zie net op tijd dat er eentje weg is”. Daar hadden we even geluk.

We gaan hard, het is niet meer zo ruig als gisteren, Cees houdt het vol om te blijven sturen. Heel af en toe nemen we het van hem over. Als het goed is komen we morgen in Horta aan, we hebben nog 1 nacht te varen, het eind komt in zicht. We hebben inmiddels het derde rif eruit, we twijfelen nog voor de nacht. We besluiten geen derde rif te zetten, we willen voor het donker is Horta zijn.

Tijdens de nacht had Kaas even het derde rif willen hebben, maar het ging allemaal goed.

Dag 18 Zaterdag 7 juni 2014.

Positie 9.30 uur: Noord 38 graden, 18’ 745” & West 030 graden, 05’ 159”. We hebben in totaal 2222 zeemijl gevaren en 149 zeemijl in 24 uur, we moeten er nog 69,9 zeemijl varen tot aan Horta.

Het tweede rif gaat er in de ochtend uit, de wind laat het toe. Op naar Horta. We hopen dat we niet hoeven te ankeren. Maarja dat zien we wel als we er zijn. We komen aan in het donker, en parkeren de D-Jay naast een andere boot aan de kade. Daarna is het tijd voor een biertje en een portje op de Boomerang.

Nu, eerst even bijkomen, de D-Jay weer in orde maken, werken aan het blog en daarna gaan we weer verder.

Geduld…

We zijn nog niet op weg naar de Azoren. St Maarten hebben we wel achter ons gelaten, nadat we een gezellige laatste week hebben gehad. Het begon met een paasbrunch bij de Stoffeltjes.

 

Na de brunch moest er natuurlijk nog gedart worden, en vermaakte ik mij in het zwembad.

Wie had er ook alweer gewonnen, ach wat maakt het uit. Het zou een bezoek van een uurtje worden, dat werd het niet. Tja zo gaat dat bij de Stoffeltjes.

We konden vanaf hier nog even genieten van het geweldige uitzicht over Grootbaai. In de verte lag de D-Jay, klaar voor vertrek. Maar waar naartoe, we twijfelden nog steeds we zouden al kunnen vertrekken naar de Azoren, maar de Maagdeneilanden klinken ook wel aanlokkelijk. Het begint er ook steeds meer op te lijken dat we naar de Maagdeneilanden zullen gaan.

Op woensdag komen Nancy en Gunther nog één keer gehaktballen met bloemkool en een kaassausje eten, ze kunnen er geen genoeg van krijgen. Tja, nu moeten jullie ze zelf maken, je hebt het recept dus dat moet wel lukken.

We gaan nog een dagje varen met Tarra en Michael en s’avonds genieten we van ons laatste avondje at the back off the bus. We hebben besloten te vertrekken naar de Maagdeneilanden. Maandag rond één uur vertrekken we. Nancy en Gunther varen een stukje mee op, daarna keren ze om en gaan wij verder. Bye bye, we zullen jullie missen, veel geluk met alles.

Het is een hobbelige zee, het lijkt wel een wasmachine. We schommelen van links naar rechts. Van lekker inslingeren is geen sprake. Op alleen de genua schommelen we door het water. De volgende ochtend rond 10.00 uur zijn we in Tortola. We pikken een mooring op, en Kaas gaat ons inklaren. Ik blijf aan boord. Nadat we goed en wel zijn ingeklaard vertrekken we naar een andere baai. Wie weet komen we de Boomerang nog tegen, zij varen hier ook ergens rond. De volgende dag vertrekken we naar Jost van Dijk, als we daar aankomen ligt het vol met moorings, maar we kunnen nog wel een ankerplekje vinden. Aan mij weer de eer om het anker te checken, hij ligt achter een rotsblok, die gaat geen kant meer op. Als we anker opgaan zien we wel of dat lukt. Als we na een paar dagen willen vertrekken, blijkt de Boomerang op weg te zijn naar onze baai, we besluiten dus nog even te blijven liggen.

Het weer nodigt nog niet uit om te vertrekken, we hebben dus geen haast. ’s Avonds is het alle Hollanders verzamelen en gaan we naar Foxy’s the place to be. Het weer wordt besproken, maar het ziet er nog niet naar uit, dat we vertrekken, we zullen dus geduld moeten hebben.

Naast Jost van Dijk bezoeken we ook nog Norman Island en Peter Island, we genieten van de geweldige baaitjes. Het is een erg mooi vaargebied, met vele mooie ankerbaaitjes, die in de meeste gevallen vol liggen met moorings, das wat minder. Maar we vinden ook nog wat baaitjes zonder moorings. In een baaitje liggen we hellemaal alleen. We wilden naar de fullmoon party bij Trellis bay, maar het is er afgeladen vol, wij wijken dus uit naar het baaitje om de hoek en besluiten the party te laten voor wat het is.

De volgende dag vertrekken we weer naar Cane Garden, de Boomerang is daar ook. En het weer wordt weer bekeken en besproken, zoals het er nu naar uitziet vertrekken we maandag voor de oversteek naar de Azoren.

Kaas heeft nog een klusje, even twee splitpennen vervangen bij het anker, hij heeft er bijna een dagtaak aan, alles wat tegen kan zitten, zit tegen. Maar hij houdt vol en eindelijk zijn de splitpennen vernieuwd. Ondertussen heb ik het onderwaterschip weer eens gepoetst, de baard op de waterlijn is weer weg, voor zolang het duurt. De schroef is weer schoongemaakt, de lifelines liggen weer op het dek, we zijn er dus bijna klaar voor.

  

Ik heb in de tussentijd leren suppen, dat is peddelen op een soort van surfplank. Als je niet wist dat je je spieren had, dan weet je het na het suppen wel. Het lukt mij om niet in het water te vallen. We genieten van de schildpadden, hier in Cane Garden zitten er genoeg. En we genieten nog even van het geweldige strand met de palmbomen voor we aan de oversteek beginnen.

Home sweet home

Het gewone leven gaat zijn gangetje op de D-Jay.We hebben genoten van ons uitje naar Sint Eustatius. Ons Mam had het iedere keer als ik haar aan de telefoon had, over dit eiland, “Hé Diaan das vlak bij Statia daar ben ik ooit geweest”. Dit eiland moesten we zien. In Oranjestad vindt je veel oude gebouwen, het was zeker de moeite waard om ze te bekijken.

 

 

 

 

 

 

 

Ik ben blij, dat we Statia hebben bezocht. Want, dat we vertrekken uit de Carieb staat vast, de kogel is door de kerk, we komen terug naar Nederland. Aangezien het orkaan seizoen er weer aankomt hebben we besloten de Carieb te verlaten. Daarnaast heb ik medicijnen nodig die we helaas niet voor een jaar kunnen inslaan. Drie maanden is het maximum. En op de San Blas eilanden kunnen we ze zeker niet krijgen. Dit is jammer genoeg een van de reden dat er een eind gaat komen aan ons avontuur.

Proviand kunnen we gelukkig gemakkelijker inslaan. Helaas, hebben ze hier niet de struikmaaltijden, dus we moeten het doen met wat voorhanden is. De afgelopen periode hebben we nieuwe blikgerechten getest, deze zijn goed door de test gekomen, en worden ingeslagen voor de reis. De Brabantse knakworstjes heb ik eerder weten te scoren, deze zijn al aan boord. Dat ze in een glazen potje zitten, vindt Kaas niet zo fijn. Maar ja, ze zijn zo lekker. Wie weet kan ik een Brabands worstenbroodje maken. 🙂 Het broodbakmeel is al aan boord.

En dan het ergste; waar laat je alles, dit wordt weer een uitdaging. Onder de banken kunnen we niets kwijt, daar liggen de watertanks. De laatjes die er zijn, zijn snel gevuld. Gelukkig hebben we één lege achterhut, daar zal de meeste voorraad komen te liggen. Na twee dingy-ritjes vandaag is alle voorraad aan boord, en niet onbelangrijk, we konden het kwijt.

De laatste spullen die we nodig hadden van budget marine zijn ook al aan boord. We hebben ons zelf verwend door twee nieuwe comfortseats te kopen, we willen tenslotte wel lekker zitten en de oude waren  aan vervanging toe. We zaten daarbij inmiddels op het ijzergeraamte, ik kan je zeggen das niet lekker. Dus laat de oversteek maar beginnen.

In de tussentijd hebben alle lieren een service beurt gekregen. Gelukkig zitten alle onderdelen weer op de juiste plek, en draaien ze weer als nieuw.

Misschien varen we eerst nog langs de maagdeneilanden. Het doet me denken aan Willem uit Willemstad, hij wil hier graag naar toe, tja dat snap ik wel, welke man wil er nu niet naar de maagdeneilanden. De Boomerang die nu weer naast ons ligt vertelde dat het er erg mooi is, zij zijn er al geweest. Debby, John, Nick en luuk hebben de afgelopen drie jaar een rondje om de wereld gezeild. Zij zijn hetzelfde jaar als ons vertrokken en liggen met hun schip in Numansdorp. De BVI hebben ze al gezien, maar volgens hen is het zeker de moeite waard hier vandaan te vertrekken. Dit nemen we graag van deze wereldzeilers aan. Wie weet vertrekken we eind van de week richting de BVI. Alleen het weer zou zomaar anders kunnen beslissen, het lijkt er nu op dat we misschien dinsdag of woensdag al een gaatje hebben om te vertrekken richting de Azoren. Dit heeft gisteren de boel op zijn kop gezet….. huu vertrekken we dinsdag al. Nou ja, het is nu zaterdag, dat moet makkelijk kunnen. Dit betekend dat we de Maagdeneilanden moeten missen, maarja als het er nu gunstig uitziet om te vertrekken naar de Azoren, doen we dat.

We gaan het leven in de Carieb inruilen voor Willemstad (Nederland niet Curaçao). We varen terug naar onze oude thuishaven, zonder palmbomen, geen gedingy meer naar de kant. Via de stijger stap je zo je boot af. Altijd een douche en wasmachine in de buurt, heerlijk. Alleen het weer, daar zien we tegenop. Ja Diaan, het zal best koud zijn, mmmmm. Zou de kachel het nog doen. Kaas besluit de kachel te testen, dit doet hij overigens iedere drie maanden. Ja Diaantje de kachel doet het nog, nou Kaas dat hoef je niet te vertellen ik merk het, het is warm genoeg hier binnen. Maar dat zal na ons vertrek snel anders zijn. Want dat we weer aan het Nederlandse klimaat en alle regeltjes moeten gaan wennen, weten we zeker.

We genieten dus nog even van onze vrijheid. 🙂

Cliffhanger!!!

Het gaat goed op de D-Jay met zijn bemanning. Met mij gaat het inmiddels een stuk beter, ik heb mijn oude gewicht weer terug en zit weer lekker in mijn vel. Nog ff en ik moet een nieuwe garderobe aanschaffen. Hihihi, wat erg.

De Heineken regatta hebben we inmiddels achter de rug. Wat een ervaring was dat.’s Avonds de feesten en op de dag de races. Niemand zal ons geloven maar wij hebben het niet laat gemaakt met de feesten. We wilden fit zijn voor de race. Op de D-Jay hebben we met z’n vieren de race gevaren. Inge die speciaal vanuit Nederland was overgevlogen en Norm onze eerste First mate van de Too Rhum Punch. Als we na de eerste dag de uitslagen bekijken zien we dat we eerste staan. Wow, zo goed hadden we niet verwacht. Een half uur later blijkt het gewijzigd te zijn. Mmmm das jammer, maar de euforie van eerste zijn neemt niemand ons meer af. Gelukkig heb ik er een foto van gemaakt.

Als we de tweede dag aan het varen zijn, breekt het blok van de grootschoot. Aan Norm en mij de eer om als een dolle voor de wind de grootschoot en het blok te vervangen. En, Kaas die maar steeds roept dat het sneller moet. We zijn net op tijd klaar voor we moeten oploeven bij de boei. Pffff dat scheelde niet veel, alles werkt weer. Dat hebben we goed gedaan. Even later valt de kap van het stoomlicht naar beneden. Gelukkig heeft niemand een bult opgelopen. Nou D-Jay zo is het wel genoeg, laat het hier maar bij. Van verdere schade blijven we behoed.

De derde dag hebben we een geweldige start, tot een catamaran ons de weg blokkeert. Daar gaat onze goede positie. Maar op het kruisrak weten we door dicht bij de kust te blijven veel boten in te halen. We komen zelfs als derde over de finish. Maar onze rating zorgt er voor dat we als 9^e eindigen van de 8 boten…… Dat heb je als je in de Loterijklasse vaart.

2014 Heineken Regatta filmed by a Drone http://vimeo.com/88720486

De drie dagen zitten erop, zonder al teveel schade. Dat de voorzeilen naar de zeilmaker moesten, wisten we al. De UV-strook moet vervangen worden.

De maandag na de regatta gaan we samen met Inge de toerist uithangen. We rijden met een verkouden silver bullet van Scott en Janet een rondje eiland. Verkouden omdat ze af en toe moeite heeft de berg op te komen.

We komen op plekjes waar ook Kaas en ik nog nooit geweest zijn. Terug aan boord genieten van een geweldige zonsondergang en gaan ’s avonds een hapje eten bij Chesterfields. De volgende dag vertrekt Inge weer naar huis. Voor het vertrek slenteren we nog even over de boulevard en hangen de toerist uit met onze camera. Ze hebben mij nog nooit zo vaak aangesproken voor het kopen van sieraden. Nee dames ik heb niets nodig. Knap hé, ik weet de verleiding te weerstaan 🙂

Met z’n drieën rijden we naar het vliegveld en nemen afscheid van Inge, terug aan boord vind ik het maar stil. We zijn weer met z’n tweeën. En gaan ons beraden op de volgende stap. We zijn er bijna uit, de kans is erg groot dat……………..

Een kwartaal verder…..

Oeps, het is mei, het is tijd weer eens een blog te plaatsen. De afgelopen; inderdaad maanden hebben we weer een hoop beleefd.

Op onze vrije dagen en avonden vermaken we ons met darten of vissen….. Uhh correctie. Het lijkt Norm onze First mate wel iets om op een zondag naar haaien te gaan vissen. Duhh ik weet niet of ik dat zo een goed plan vind. Maar we vertrekken. Kaas, Norm, Terra, Scott en ik. Norm heeft voor een vieze zak met restafval van vis gezorgd, deze laten we naast de boot slepen……

Na twee uur hebben we nog steeds geen beet. En is het tijd om terug te varen naar onze ligplaats. Ik geloof niet dat ik het zo erg vind dat we geen haai hebben gevangen. Bij het idee alleen al kreeg ik nachtmerries over het aan boord brengen van een haai. Een sterk verhaal hierover moeten jullie dus missen.

Tijdens de Heineken regatta hebben we Daan gezien, hij heeft ervoor gezorgd dat we weer een nieuwe Nederlandse vlag hebben hangen. Daarnaast is Kaas weer voorzien van de nodige vloeitjes. Nogmaals bedankt Daan.

Ook Harry kwamen we tegen, ook hij heeft met Stephan meegevaren tijdens de regatta. Wij mochten werken. Ach ja, verschil moet er zijn. Tijdens onze tochten hebben we toch kunnen genieten van alle jachten die de wedstrijd varen. Erg mooi om te zien.

  

Daarnaast hebben we eindelijk een bankrekening kunnen openen op Sint Maarten. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde gehad. Maar we hebben het voor elkaar. Na menig keer op en neer lopen naar de bank en de boot om alle papieren te verzamelen, kwamen we na drie uur bij de bank te hebben gezeten naar buiten….. met een nieuwe bankrekening. 

Tja en dan krijgen we het bericht dat ons Mam, zoals we dat in Limburg zeggen in het ziekenhuis is opgenomen. Dan voel je je in een keer heel ver weg van Nederland. En nu, ik loop met gemende gevoelens rond en wil het liefst meteen naar Nederland vliegen. Maar tja, wat betekend dat voor mijn baan, het is hier Nederland niet. Jeroen geeft ook aan, Diaan kijk maar of je een ticket kunt boeken. Gelukkig heeft onze bazin dezelfde gedachte, meisje ga en maak je om het werk niet druk, dat komt wel goed. Oke, ik ga boeken. Ik laat mijn broers weten dat ik eraan kom. Maar voor ik vertrek moeten alle boten weer de lagoon in, omdat er weer een enorme swell aankomt.

Tussendoor pak ik mijn tas in en hoop voldoende warme kleren mee te nemen. Een winterjas heb ik helaas niet meer. Maar wie weet kan ik er in Ollanda eentje lenen.

Op zondag 10 maart vlieg ik naar Nederland. Aan de winter is nog geen eind gekomen. Als ik aankom op schiphol sneeuwt het. Daar sta ik dan, met de rugzak. Ik heb een shirt aan een fleece een bodywarmer en daaroverheen een wollen ponche, tja en tuurlijk een lange spijkerbroek. Mijn slippers heb ik verwisseld voor laarzen. Jee, wat is het koud er staat een oostenwind waardoor het nog kouder aanvoelt….. Ik probeer een treinkaartje te regelen, en voel me meteen niet welkom met het nieuwe systeem. Gelukkig heb ik muntgeld om een treinkaartje naar Culemborg te kopen. De betaalautomaat accepteert geen bankpassen als je los treinkaartje wilt kopen…… Heeft iemand toch ergens zitten slapen met het ontwikkelen van dit systeem. Hoeveel toeristen hebben euro munten in de knip zitten als ze aankomen Terwijl ik in de trein zit en Nederland aan mij voorbij raast lijkt er niets veranderd, en voelt het helemaal niet of ik al anderhalf jaar weg ben.

Als ik aankom in Culemborg, loop ik naar de Spoortjes, de eerste avond breng ik bij hen door. Als ik naar het adres loop, heb ik het ijskoud. En hoe het kan weet ik niet….. In een keer hoor ik, Diana, Diana ben jij dat….. Ja, Heé Jolanda mijn oude kappertje. Oeps!! Zal ze zien dat ik nu zelf mijn haren knip…. Ik denk het niet alles zit verscholen onder de kapicon van mijn bodywarmer. Het is me een raadsel hoe ze mij herkend heeft. Na een korte babbel loop ik weer door. Als ik me bij de spoortjes opwarm is het of ik niet weg geweest ben. We praten bij over het afgelopen jaar, en ik neem uiteraard een heerlijke warme douche, wat een luxe. Tja dat mis ik wel zo af en toe, ongegeneerd lang douchen.

´s middags komen ook John en Diana nog even langs en we constateren, dat ondanks we ouder zijn, niemand veranderd is. Uhh Diaan jij hebt wel wat gewicht verloren. Tja klopt, ik snoep geen muffins en croissants meer. Niet dat ze hier op Sint Maarten niet zijn, maar het komt er niet van. Op mijn vorige werk was het een sport om als eerste met Ussy lekkere muffins te scoren. 🙂 Het water loopt me alweer in de mond. Maar, op die Catamaran waar ik nu werk hebben ze geen kantine!!!

De volgende dag gaan de Spoortjes werken en mijn plan is bij Mieke langs te gaan en van daaruit door naar Wilfried, mijn oudste broer. Ook zij werken op de dag. Edel stelt voor mij tijdens zijn middag pauze met de auto te brengen, dat sla ik niet af. Ik vertel nog even dat het broodje wat ik dacht op te warmen verbrand is, er hangt een brandlucht in de woonkamer die verklaarbaar is. ik had de magenetron/ oven op magnetronstand staan. Tja die luxe apparaten ben ik niet meer gewend.

Als ik bij Mieke aankom, vliegen we mekaar om de nek, kom gauw binnen Diaan, ‘t is zo koud. Ik bedank Edel en geef hem nog een dikke knuffel. In de keuken zitten Astrid, Jan en Ans. Het is gezellig en Mieke heeft nog vers gemaakte soep. Oh Mieke, die sla ik niet af, heerlijk. Ans, Jan en Astrid vertrekken weer en dan is het wachten op Niels. Ik zie hem door de achterpoort verschijnen. Jee wat is die gegroeid. Hij ziet mij nog niet zitten. En dan, Hee Didi met een stem die ik niet herken, ik zag je niet zitten. We geven elkaar een dikke knuffel en halen herinneringen op. Wat heerlijk om hem weer te zien, we gaan samen naar de winkel om een cadeau voor Arne te kopen, die de volgende dag jarig is. Sinds lange tijd zit ik weer op te fiets, en fiets ouderwets samen met Niels naar de stad. In de winkel krijg ik hulp van Niels. Jip, geslaagd, de volgende dag is Arne blij met zijn cadeautje. Eind van de middag komen Sandra en Gerard. En met z’n vieren vertrekken we naar Wilfried. Ik neem afscheid van Mieke. En daar gaan we op naar De Meern, ik denk het adres te weten. Maar hier is wel erg veel bijgebouwd. Uiteindelijk vinden we het huis, en staat er voor het keukenraam op het aanrecht een klein blond mannetje. Ohh kijk dan, dat moet Lennert de jongste zijn. Wat heerlijk om iedereen weer te zien.

De volgende dag, het is inmiddels woensdag gaan Wilfried en ik op weg naar ons Mam. ’s Ochtends horen we dat ons Mam naar huis mag, met de nodige thuiszorg. Ohh wat zal ik blij zijn als ik haar weer zie. Aangekomen in het ziekenhuis storm ik niet de kamer binnen, maar blijf om het hoekje staan. Ze zit al klaar met de tassen, om te vertrekken en ziet Wilfried en mij na elkaar seinen. Wilfried, wie is daar er is nog iemand, En dan verschijn ik om de hoek. We geven elkaar een dikke knuffel en dan is het tijd om naar haar huis te gaan. Wel lekker dat ze naar huis mag en dat ik bij haar kan logeren. Zo kunnen we lekker bijkletsen. De volgende dag kijk ik uit het raam en het sneeuwt, wel mooi zo een wit landschap.

De tijd vliegt voorbij en ik ben blij weer even in Nederland te zijn. Ik wil ook nog graag naar mijn tweelingbroer en zijn  gezin, plus. Tip Top Sailing te Willemstad mag ik niet overslaan. Ik besluit op vrijdag te gaan. Ik neem afscheid van ons Mam, en vertrek naar Willemstad, van daaruit rij ik door naar Tubbergen. Vanuit het verleden ben ik wel gewend wat kilometertjes te maken. Ik vraag me alleen af of ik na anderhalf jaar nog kan autorijden….. gelukkig ik kom zonder brokken aan in Willemstad. Als ik de auto parkeer bekijk ik de haven en bedenk dat ik hier op de Tao en D-jay gewoond heb. De D-Jay die nu in een warm Sint Maarten ligt. Ik loop richting kantoor en zie als eerste Eggie. He Diaan, wat doe jij hier. Jullie bezoeken 😉 Ik vertel de reden van mijn bezoek aan Nederland en vond dat ik niet kon vertrekken zonder een bezoek aan Tip Top Sailing. Monique wist ervan, zij zat in het complot. Ik zie Ruud en geef hem een dikke knuffel en dan he wie is dat Maasje, Paul Michiel, Willeke, John, Anita en Monique wat leuk om iedereen weer te zien. Kom zegt Ruud, Diaan naar binnen voor een bak koffie, daar is het warm. We babbelen en de tijd is te kort. Ik vertrek met Monique naar haar huis en hoop nog een nieuwe BBQ plaat voor de cob te scoren. Ik zie dat de boot van Willem er nog ligt, maar zie helaas Willem niet. Voor ik naar Tubbergen vertrek gaan Monique en ik nog een hapje eten bij Miquel, die verbaasd is mij te zien.

En dan is het voor mij tijd te vertekken naar Tubbergen, ik neem afscheid van Monique en kom ca twee uur later aan in Tubbergen. Richard mijn tweelingbroer begroet om op de oprit en we geven elkaar een dikke knuffel. Het voelt goed ook hem en zijn gezin weer te zien. De volgende dag kletsen we bij en dan is het voor mij weer tijd om afscheid te nemen. Er pingelt een traan over mijn wang ik ben zo blij en gelukkig iedereen die ik wilde zien, weer gezien te hebben en besef dat afscheid nemen niet leuk is. Maar ja, dat is de keuze die we gemaakt hebben en ach met skype en e-mail is afstand ook maar betrekkelijk. Ik vertrek naar Ospel en kom weer veilig aan. Ik heb de zondag nog samen met ons Mam, maar zie dat ze moe is. We gaan er dus niet op uit, maar blijven lekker thuis. De volgende dag vertrekt ons Mam naar haar afspraak en ik ga met de bus naar Weert, waarna ik met de trein naar Wilfried vertrek, ik weet inmiddels hoe het werkt. Vanaf het station, loop ik naar hun huis. Inmiddels heb ik wat meer bagage, de 7 kilo waarmee ik vertrok is aangegroeid tot 18 kilo. We hebben een gezellige avond en ik mag weer bij Arne en Jurre op de kamer logeren. De volgende ochtend vroeg brengt Wilfied mij naar Schiphol. Ik heb een brok in mijn keel, maar mijn bezoek van 10 dagen aan Nederland zit er weer op. Het was goed iedereen weer te zien, en het is ook goed weer terug te zijn op de D-Jay. Op het vliegveld van Sint Maarten loop ik Ingrid en Debby Kloppenberg tegen het lijf, de dames zijn een weekje op vacantie. Wie weet zien we ze nog als wij aan het werk zijn. Als ik met mijn bagage naar de aankomsthal loop, staat Kaas al op me te wachten. Van hem hoor ik zijn avonturen, hij heeft het druk gehad. Daarnaast heeft ook hij genoten.

De avond voor mijn aankomst heeft hij met Eddy en Norm een rondleiding gehad op Hare Majesteit Friesland. Een Marineschip wat rondvaart in de Cariebische wateren. Van iedereen hoor ik dat Kaas mij gemist heeft, jaja dat zal wel 🙂

Uiteraard treffen we dames bij Long Bay als wij daar onze middag stop maken met de Too Thum Punche voor de floating bar.

We werken en werken en dan is het Pasen, we besluiten net als afgelopen jaar naar Saba te varen. We hebben een heerlijke tocht en varen als spinakerend naar Saba. ’s Avonds eten we kip en spareribs bij de swinging doors en ’s avonds vertrekken we naar de D-Jay die aan een mooring ligt. ’s Nachts worden we wakker van het rollen van de boot, alles schuift op en neer, we kunnen niet slapen. Het lijkt wel of we in een wasmachine zitten. De volgende ochtend zien we dat bij Boon de zeilen los hangen. Het lijkt wel of ze een zware oversteek gehad heeft, we besluiten de zeilen te gaan vast zetten. Dat is nog een hele opgaaf. De giek bengelt los, deze moet eerst vastgezet worden. Terwijl Kaas aan boord van Boon is probeer ik de dingy langszij op z’n plek te houden. Na ca 15 minuten staat alles vast en gaan we terug naar de D-Jay. Eddy belt of we bij zijn ouders soep komen eten. We willen wel, maar het waait soms 40 knopen, dan laten we de D-Jay niet graag alleen achter. We blijven aan boord. Eddy, belt weer, jongens jullie kunnen de haven wel in, daar gaat het niet zo te keer.

We meren af langs een hoge kade en beseffen dat we ook hier de D-Jay niet alleen laten. Het regent, wat goed is voor Saba, maar minder voor ons. We gaan naar een barretje aan de overkant en besluiten de volgende dag terug te varen naar Sint Maarten. Via internet halen we het weer binnen en zien dat er maandag meer wind en een hoge swell staat. De volgende dag komt Eddy nog een paas ontbijt brengen en zegt met zijn dingy naar Boon te varen. Hij gaat maandag terug naar Sint Maarten. Wij willen vertrekken en Saba via de andere kant rond varen, maar we willen ook zeker weten dat Eddy veilig terug is van Boon. Na een uur besluiten we de lijnen los te gooien en te vertrekken. In de verte zien we Eddy aankomen, alles is in orde en wij vertrekken via de kant van St Eustatius naar Sint Maarten. We hebben een goede tocht terug en zijn blij vertrokken te zijn. De volgende dag komt Boon aan, de bemanning ziet er groen en geel uit, maar ze zijn weer veilig op Sint Maarten. En zo vliegen de dagen, weken en maanden voorbij.

Ons plan is nu om over ca twee maanden te gaan overzomeren op Grenada of Trinidad. Aangezien het orkaan seizoen er weer aan komt gaan we het risico niet nemen dat we nergens meer naartoe kunnen met de D-Jay. Het betekend wel dat we onze baan moeten opzeggen en duimen dat als we terug komen ze ons nog willen, ofdat we iets anders vinden. Maar het risico met de D-Jay vanuit Sint Maarten geen kant meer op te kunnen vinden we te groot. We gaan wel zien welke avonturen we tegemoet gaan. Plus, de D-Jay vraagt om aandacht er zijn voldoende klusjes te doen, we hoeven ons dus niet te vervelen. 🙂

De tijd vliegt voorbij!!!

Het is alweer te lang geleden dat we een blog hebben geplaatst. Jullie volgers zullen wel nieuwsgierig zijn hoe het ons vergaat.  GOED. We werken en de tijd vliegt voorbij. Tja, en als je weer werkt dan lijken de dagen vaak hetzelfde. Toch is dat hier niet zo. De ene dag staat er weinig wind en de volgende dagen hebben we te maken met een hoge swell. Voor ons Catters maakt het niets uit, onze benen zijn inmiddels aardig gewend. Ik heb weer een nieuwe bijnaam, catje, ik blijk me als een kat te manoeuvreren aan boord van de Too Ruhm Punch en land iedere keer weer op mijn pootjes. Het is nu mijn dagelijkse work-out, waar ik nog voor betaald krijg ook. Daarnaast noemen ze nu ook al zuster….. wat te maken heeft met het aandragen van kotszakjes, mijn record ligt nu op 10 zieke gasten verzorgen….. Het moet niet gekker worden. Vermaken we ons dan nog steeds? Ja, we vermaken ons nog steeds.

Ook als er een motor uitvalt en Jeroen het eiland rond moet met een motor. Het voordeel  van varen met een Catamaran, dan heb je twee motoren. Uhhh, dan  is het eerlijk gezegt iets minder, met name voor Kaas, die als kapitein verantwoordelijk is voor het schip, de bemanning en gasten. Het is dan hem de taak, uitdaging iedereen weer veilig in de thuishaven te krijgen en geen onnodige risico’s te nemen. Wat aan hem wel toevertrouwd is. Het is een Toppertje, zal wel te maken met het feit dat hij bij Tip Top Sailing gewerkt heeft.

Naast het werk worden er klusjes op de D-Jay uitgevoerd en genieten we van het St Maartens leven. We zien mister Johnson weer de Limitless door de brug varen

en ook Abramovic is weer even onze buurman. Nee, we gaan niet op bezoek….. Hij heeft nog steeds het grootste privéyacht. Wat indrukwekkend is om te zien. Jammer genoeg is het geen zeiljacht.

Twee, jonge oude vriendinnen van Kaas bezoeken de D-Jay, Hendrikje en Boukje. De kinderen van Boukje gedragen zich voorbeeldig. Het was leuk jullie een stukje van ons nieuwe leven te laten zien.

We bezoeken de jachtclub en zijn er getuige van hoe Galia Moss met een RM 1060 vertrekt voor een soloreis om zuid Amerika. En, dan is de wereld weer klein, ze blijkt een oude bekende van ons uit de Jachthaven de Batterij te kennen. Hij is de importeur van deze schepen in Nederland. Het zijn schepen met een houten romp. Ik maak wat foto’s en de dame vraagt of ik haar even wil helpen, ze wil het anker nog even vast zetten voor vertrek. Ik wens haar een behouden vaart en veel geluk. Ze verzameld geld voor haar geboorteland Mexico. Je kunt haar volgen via de volgende website: http://galiamoss.org/category/blog/

 

Met oud en nieuw houden we het rustig, vanwege het vuurwerk planton, wat redelijk in de buurt van de D-Jay ligt blijven we aan boord. Daarnaast de volgende dag mogen we werken. Doorzakken zitten er dus niet in. Maar ach dat maakt niet uit, we zijn tevreden.

We gaan met Scott en Janet een dagje varen naar La Samana. We zien hoe de KLM komt aanvliegen. Het blijft indrukwekkend om te zien en ervaren. Wordt de mast er niet afgevlogen….. Nee, wij zijn ver genoeg weg.

Een ook met Norm onze 1^ste Mate varen we een middag met de D-Jay. Helaas deze keer vangt Norm geen vis, zoals hij eerder wel deed toen we een privécharter met de Too Rhum Punch op Anguila hadden.

 

 

 

Op de D-Jay weet hij de vislijn in de knoop te draaien. Norm ga maar sturen, dat gaat je misschien beter af?

De dart pijltjes worden opgezocht en Jeroen vermaakt zich na het werk zo af en toe weer met darten. Wie weet wordt er binnenkort en competitie opgezet?

 

 

 

 

 

 

 

Is het dan allemaal rozengeur en maneschijn, wat de dag brengt…. Uhh eerlijk gezegd niet hellemaal. We lopen er tegenaan dat nu we werken het een uitdaging wordt geld over te boeken naar onze Nederlandse rekening. In 2013 zou je verwachten dat je door middel van telebankieren en internet alles voor elkaar krijgt. Dat is dus niet zo, of het kost je heel (lees onnodig) veel geld. Dit is een puntje wat wij over het hoofd hebben gezien, toen we Nederland verlieten. Maar goed we werken er aan hier een bankrekening te openen. En dan maar eens kijken wat er mogelijk is.

We zien er naar uit dat Daan, onze oud collega van Tip Top Sailing, St Maarten komt bezoeken. Hij gaat meevaren met de Heineken Regatta. Zet hem op Daan, we zien je snel.

Daarnaast horen we dat Melinda en Sebastiaan de Brigitte gekocht hebben. Zij gaan werken aan een nieuwe droom en avontuur. Veel geluk jongens met het waarmaken van jullie droom. We blijven jullie verhalen en klusweekenden met veel plezier volgen.

Happy 2013

Wij wensen iedereen een gezond, liefdevol en geweldig 2013 toe.

Maak er een mooi jaar van en wij leven een droom, doe je maar één keertje…

D-Jay

Diana en Jeroen xxx